Bingo – zasady gry, plansze, historia

Bingo – gra, w której gracze zakreślają losowo wybrane liczby, gdy pojawiają się one na planszy o rozmiarach 5×5, która jest wydrukowana na papierze lub stworzona elektronicznie. Pierwsza osoba mająca ułożony określony wzór z zakreślonych liczb jest zwycięzcą i wykrzykuje „Bingo!”, informując innych o wygranej.

W bardzo podobną grę zwaną housie grają Nowozelandczycy, Australijczycy i Brytyjczycy. Gra ta różni się jedynie wyglądem planszy i okrzykiem.

Opis i zasady gry

Każdy grający w Bingo dostaje kartę z jednorazową kombinacją numerów w kratce oraz, w co poniektórych krajach, pustymi polami. Wygrywający wzór jest ustalony i ogłoszony. W każdej turze osoba niegrająca, nazywana wywoływaczem, losuje z pojemnika kulę z numerem oraz odczytuje ten numer dla wiadomości wszystkich graczy. Następnie wylosowana kula jest odkładana, tak aby nie mogła być wylosowana ponownie. Każdy z graczy szuka w swojej karcie wywołanego numeru, a jak znajdzie – zaznacza ten numer. Gra polega między innymi na szybkim odnajdowaniu wywołanego numeru, zanim następny numer zostanie wywołany.

Wywoływacz kontynuuje losowanie oraz ogłaszanie numerów do czasu, kiedy któryś z graczy nie uformuje ustalonego wzoru (jedna linia, dwie linie, cała plansza) na swojej karcie, a następnie nie ogłosi tego poprzez głośne powiedzenie nazwy wzoru lub słowa „bingo”. Jeden z najbardziej powszechnych wzorów, zwany pełną kartą, blackout’em lub cover – all’em polega po prostu na zaznaczeniu wszystkich numerów na karcie. Inne powszechne, kanadyjskie lub amerykańskie wzory to pojedyncza linia, dwie linie, cztery rogi, centre cross, L, T, Y, znaczek pocztowy (2 x 2 oraz w rogu), wewnętrzny kwadrat (4 x 4), ruchomy kwadrat (3 x 3), ruchomy latawiec (diament 3 x 3). Na kartach amerykańskich lub kanadyjskich linie mogą być skreślane pionowo, poziomo lub po przekątnej. Wewnętrzne i ruchome kwadraty i latawce muszą być wypełnione kompletnie; ruchome kwadraty i latawce mogą być skreślone w każdym miejscu na karcie.

Plansze do Bingo

Kanadyjskie i amerykańskie plansze do Bingo są płaskimi kawałkami tektury zawierającymi 25 kwadratów ułożonych w pięć kolumn po pięć rzędów. Plansze dual dab lub dual-action mają 2 liczby w każdym kwadracie. Każde miejsce na planszy zawiera numer prócz środkowego, które jest przyjęte jako już zaznaczone. Maksymalną liczbą jest 75. Litery B, I, N, G i O są wydrukowane nad 5 kolumnami na górze planszy. Wielkości liczb na planszy odpowiadają kolejn iści w kolumnach – od 1 do 15 w kolumnie B; od 16 do 30 kolumnie I; od 31 do 45 w kolumnie N; od 46 do 60 w kolumnie G i od 61 do 75 w kolumnie O.

Historia

Bingo może pochodzić od gry zwanej Lotto, popularnej w Włoszech w roku 1530. Słowo Bingo pochodzi od zniekształcenia słowa Beano, nazwy gry podobnej do Bingo, granej w USA w latach 20.. Nazwa Beano pochodzi od angielskiego słowa bean (fasola), gdyż to właśnie ziarna fasoli były wykorzystywane do przykrywania wyczytanych cyfer. Nazwa Bingo powstała, gdy podniecony gracz wykrzyczał Bingo! zamiast Beano!.